ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Εδώ και μερικές μέρες μπήκαμε στην περίοδο της πολιτειακής ανωμαλίας.

Μάταια με διάφορα τερτίπια πολιτικά προσπαθεί η κυβέρνηση να γυρίσει την ψυχολογία του κόσμου και να δεχτεί την εξαθλίωσή του, και με συναίνεση λαού να παραχωρηθεί το Έθνος σε αλλοδαπή κυριαρχία υλική και πνευματική.

Η λύση της ανωμαλίας δεν είναι να κάνουν την όποιου τύπου κυβέρνηση, αλλά να σταματήσουν η κατάρρευση της κοινωνίας, τόσο σε υλικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο. Και σε αυτό ΔΕΝ συμβάλλει κανείς.

ΔΕΝ συμβάλλει γιατί από την μια οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου επιμένουν να μην κάνουν πίσω στα εξοντωτικά μέτρα εναντίον του λαού, επιμένουν να λένε ψέματα στους Έλληνες, επιμένουν να μην εκμεταλλεύονται τον πλούτο της Ελλάδος, αλλά να τον δίνουν στα ξένα χέρια και τελικά επιμένουν στο φόβο μιας ειλικρινούς διαθέσεως αντιμετώπισης των πραγμάτων.

Όπως έλεγε ο Κολοκοτρώνης «την Ελλάδα θέλουμε και ας τρώμε και πέτρες». Οι Έλληνες θέλουμε την Ελλάδα και προτιμούμε να τρώμε πέτρες. Θέλουμε τον πλούτο μας στα χέρια μας. Ναι, θα πεινάσουμε μέχρι να εκμεταλλευτούμε το πλούσιο υπέδαφος και ό,τι άλλο έχει η μάνα Ελλάς, αν όχι το πιο, σίγουρα ένα από τα πλουσιότερα κράτη του κόσμου. Και ξανά προς την δόξα όμως θα τραβήξουμε.

Από την άλλη, η πνευματική ηγεσία του τόπου, δηλαδή η ιεραρχία της Εκκλησίας είναι ΑΦΑΝΤΗ. Και δεν είναι στο τώρα άφαντη. Εδώ και δεκαετίες πολλές είναι άφαντη. Απλά τώρα, που άρχισε πια να φαίνεται το πρόβλημα της κοινωνίας μας, άρχισε να φαίνεται ξεκάθαρα και η απουσίας της. Και βέβαια, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αυτές τις μέρες δεν μιλά. Απ’ ότι φαίνεται και από διάφορα άρθρα «ψυχολογικής» προετοιμασίας της κοινής γνώμης θέλουν να διαχωρίσουν οριστικώς την έννοια του αδιαιρέτου κράτους – εκκλησίας, το οποίο το έχουν πετύχει σαφώς εδώ και καιρό με την τακτική τους σε άτυπο επίσημο, αλλά το θέλουν και τυπικά επισήμο, με στόχο ολοκληρωθεί πιο γρήγορα η αποστασία από τον Νόμο του Θεού.

Και η πολιτική ηγεσία και η εκκλησιαστική συμβάλλουν με γοργούς πια ρυθμούς στην ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ.
Άλλα θέλει ο λαός, άλλα κάνουν. Άλλα έχουν ορίσει οι Απόστολοι και οι Πατέρες της εκκλησίας, άλλα κάνουν. Άλλα θέλει ο Θεός, αλλά οδηγούν τον λαό σε αυτά που θέλουν αυτοί. Οι λίγες φωνές κάποιων ιερέων που μιλούν την αλήθεια, είναι δυστυχώς λίγες.

Και τώρα τίθεται το εξής ερώτημα: που οδηγεί η πολιτειακή ανωμαλία; 

Αυτό το ερώτημα πρώτα πρέπει να το μελετήσουν οι Ιεράρχες μας. Ο χρόνος που θα διανύσουμε όσο κρατά η ανωμαλία αυτή, είναι και ο χρόνος που ουσιαστικά δίνεται η ευκαιρία στους πνευματικούς ηγέτες να πάρουν πρωτοβουλίες για την σωτηρία του έθνους. Δεν λέω για τους πολιτικούς ηγέτες, γιατί αυτοί δεν μπορούν. Και ενώ ξέρουν οι Ιεράρχες μας ότι ό,τι γίνεται στις μέρες μας είναι ειπωμένο ή προφητευμένο, σιωπούν. Κι εδώ, σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να τονίσω το τερατώδες σφάλμα της πλειοψηφίας αυτών που δεν έλαβαν υπόψιν τα προφητευμένα από τους Αγίους μας για την κατάντια που θα ερχόταν. Όχι μόνο τα έβαλαν στην άκρη, αλλά έπραξαν ως να είναι αυτοί θεοί. Κι όμως… τα σημερινά έχουν ειπωθεί στο παρελθόν και είναι γραμμένα σε βιβλία που η ιεραρχία «διδάσκει». Απ’ ότι φαίνεται πια καθαρά μισή δουλειά έκαναν, τα μισά γραμμένα κοίταζαν. 

Σε αυτή την ύστατη στιγμή πνευματικής εξαθλίωσης των Ελλήνων οφείλουν να σηκώσουν ανάστημα. Τους δίνεται μια ευκαιρία σύντομου χρόνου. Μπορούν εάν θέλουν να συντομέψουν τον χρόνο της λύτρωσής μας.

Η πολιτειακή ανωμαλία είναι το στάδιο πριν την δοκιμασία. Δοκιμασία σε υλικό και πνευματικό επίπεδο.
Για τους Έλληνες και στην συνέχεια για όλη την ανθρωπότητα. Όπως είναι γραμμένο [ «τα σημεία των καιρών δεν τα βλέπετε;» ] στα κείμενα των Αποστόλων, των Αγίων και των Πατέρων του Έθνους, πλησιάζουμε γρήγορα πια στο ξεκαθάρισμα και στην πνευματική αναγέννηση (ή εν-θύμηση κατά άλλους).

Τελικά θέλουμε να σώσουμε την Ελλάδα κι ας τρώμε πέτρες ή την τσέπη μας; Ελπίζω να δείτε πως τώρα είναι πια αργά να σώσετε την τσέπη σας.

Ας σώσουμε τον Έλληνα και την Ελλάδα. Αυτή η ώρα είναι τώρα.